O home das chaves

Hai unha persoa da que todos nos lembramos, tanto é así que cando chegamos o primeiro día xa estaba no Instituto e aínda segue estando.Cando nos chegamos eramos rapaces de 15 anos, pero esta persoa era un compañeiro máis, pois poucos anos nos levaba.

Lembro sempre a súa boa disposición, sempre estaba alí para o quefixera falla, coidábanos como se fose un irmán maior, charlaba con nós de fútbol e doutras cousas tamén, supoño que xa saberedes de quen estou a falar, si, Juanjo "O Conserxe", aínda que era máis que un conserxe, era un compañeiro máis que non asistía a clase, pero quedende a súa atenta mirada procuraba que todo estivese en orden, non era ningún policía pero vixiábanos con todo o seu cariño por medo aque nos pasase algo, estaba atento a ter a calefacción encendida(claro cando había gas ou o que fose que consumise), tiña as portas abertas para que coas nosas motos, bicicletas ou coches entrasemos e tivesemos onde aparcar; atento e sempre disposto para facernos as fotocopias e sempre con boa cara; a verdade é que non teño palabras pois todas se quedan curtas para dicirlle e adicarlle.

Os anos foron pasando e Juanjo xa é un home, seguiu coidando de moitos rapaces e segue facéndoo, agora ten un lugar onde facer o seu traballo pero antes non tiña nada, nin tan sequera un banco onde sentar, pero en cambio tiña boa cara i el conformábase con ver que todo funcionaba.

Juanjo, moitas gracias por ser ti e por estar aí, sen ti non tería sido o mesmo. -- Mary Hermo