domingo, 25 de octubre de 2009

DOUS CORPOS ORFOS


Somos,
dous corpos orfos sobre as sabanas
e no balcón, unha lúa rota.

Eso é todo.

Buscamos ansiosos a continuidade en un abrazo circular que non acaba.
Poñemos música. Bicámonos.

Eso é todo.

E sabemos que todo é pasaxeiro,
deixamos que os paxaros voen en esta noite de pel libre e de estraperlo.
Apostamos, por este sentimento intenso
que transita límites descoñecidos,
por estes corazóns desesperados que latexan só se interseccionan

Eso é todo.

E se ata nós se achega a madrugada á procura de distancias imposíbeis.
Morreremos

Eso é todo.


No hay comentarios: