HISTORIA DO PANTALÓN VAQUEIRO

O pantalón é unha peza de vestir utilizada na parte baixa do corpo e a cal cobre ambas pernas por separado (a diferenza das saias).

Características

Esta confección de tea de distintos materiais (algodón, vaqueiro, poliéster, pana, etc.) ten 3 aberturas; unha dela axústase á cintura, e as outras dúas en cada unha das pernas.

Os pantalóns poden ser longos, nese caso as bocas das pernas chegan á altura dos nortellos ou ata máis abaixo, ou poden ser curtos en distintas graduacións que van desde a pantorrilla (piratas) ata o xeonllo ou a íncoa (mini-curtos). Cando o longo chega a media pantorrilla denomínanse pantalóns Capri.

Esta vestimenta é usada tanto por homes como por mulleres, e adoitan ter tamén accesorios tales como petos para gardar elementos persoais, cremalleira, para poder vestir máis facilmente aqueles de materiais menos flexibles, e pasacintos, para poder soster aqueles que sexan frouxos de cintura.

Historia

Nos seus inicios o pantalón estaba destinado ao uso exclusivo dos varóns, máis tarde e especialmente durante épocas bélicas, as mulleres adoptaron esta peza como parte da súa indumentaria.

Hoxe é unha peza común, sen dúbidas protagonista do gardarroupa.

O pantalón tal como coñécese actualmente apareceu en 1930, o seu nome atribúese a San Pantaleón, médico, mártir do Século IV e Patrón de Venecia.

Fai máis de catro mil anos os nómadas de Centroeuropa levaban bombachos atados á cintura.

Pouco antes da Segunda Guerra Mundial o pantalón era utilizado só por homes, as primeiras mulleres que utilizaron esta peza eran moi mal vistas pola sociedade.

Os movementos feministas reclamaron o dereito da muller a vestir pantalóns na súa loita pola igualdade co home, co paso do tempo a sociedade foise afacendo e na década dos 60 era normal ver mulleres utilizando pantalóns, agora é máis común velas levando pantalóns que saias.

Longos, curtos, a media perna, os pantalóns teñen infinidade de formas e están elaborados en diferentes texturas, unha das máis aproveitadas é o *dénim, peza que levaron desde as grandes estrelas de Hollywood ata o máis sinxelo dos terrícolas.

A aparición desta lendaria peza ocorreu grazas a un vendedor de 23 anos que se atopaba vendendo teas recias para a confección de carpas e toldos para as carretas nas zonas mineiras de Estados Unidos.

A moza vendedora determinou que aqueles traballadores necesitaban pantalóns suficientemente fortes para aguantar o rigor do seu extremo labor, así naceron os vaqueiros.

O nome provén da palabra Génova, de alí traían a tea, unha dura loneta marrón coa que se fabricaron os primeiros pantalóns. A loneta foi sustituída por un tecido de sarga en algodón, hoxe coñecida como dénim.

Para os anos sesenta e setenta a peza convértese nunha arma máis no proceso de igualdade.

Na década dos oitenta o jean sufriu un traspé pois ensaiábase con novas teas e os jeans foron eliminados de moitos clósets, logo saíron ao mercado numerosas formas de acabado como o nevado que lle deu un novo estilo a esta xa famosa peza.

De aí en diante os pantalóns, especialmente os de jean renováronse constantemente, permanecendo como favoritos do clóset.