tag:blogger.com,1999:blog-3283908874198580672.post5878325463733080180..comments2023-11-02T09:53:57.266+01:00Comments on 25 Aniversario IES Praia Barraña - Boiro: O AMOR A PRIMEIRA VISTA, ¿EXISTE?, por Aracelys BedeviaAdministradorhttp://www.blogger.com/profile/07724247313047161810noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-3283908874198580672.post-25453384371709260772010-02-18T20:12:18.819+01:002010-02-18T20:12:18.819+01:00¡¡¡Pois claro que existe o amor a primeira vista!!...¡¡¡Pois claro que existe o amor a primeira vista!!!<br />Como podedes dúbidalo? Se non o atopastedes...tende coidado: está en claquer punto, en calquer momento...e como vos agarre...pobre de vós se non sodes correspondidos...ten unha cura moi tardía!!! (Pero "sabe" tan ben...)<br />Un saúdo para os enfermos e que se recuperen o máis axiña posible.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3283908874198580672.post-61932679643236242662010-02-18T14:56:47.754+01:002010-02-18T14:56:47.754+01:00De non existir o amor a primeira vista, polo menos...De non existir o amor a primeira vista, polo menos ter a ilusión de poder atopalo.<br /><br />A pesares de que non fora o verdadeiro amor, ¿que sería eso, sabendo que a persoa está en constante evoluçión?<br /><br />De tódolos xeitos, hai puntos esençiais no noso ser, invariables nas súas raíçes, que nos fan acheghar dun xeito natural e confiado a çertas persoas, que nos identifican máis cunhas persoas que con outras.<br /><br />Pero os odiosos condiçionantes: soçiais, presión ou presençia dos demais, complexos adquiridos ou impostos, e toda a trancallada de merda que irrumpe no noso mundo e no noso ámbito, fan que reprimamos a inoçençia e naturalidade para manifestarlle o noso sentir e a nosa maneira de ser a quen nós quixéramos.<br /><br />Non so eso, porque tendo nós mesmos, momentos de destello e liberaçión persoal, sen presión exterior ou complexos interiores, cabe a posibilidade de que a outra persoa a quen nos queremos dirixir, estea reprimida pola presión interior cal sexa, ou polos condiçionantes exteriores.<br />Con estas premisas, ¿como podemos cheghar a vivir con normalidade?<br /><br />É que o absurdo continúa, porque senón miremos como se crean "entes" elixindo unha norma e sacrificando as distintas variables que son tan válidas como esa norma escollida, solo polo feito de que barren para a casa.<br /><br />Conclusión. Seghundo eles: "Para crear ou recuperar algho, hai que sacrificar aos outros mundos particulares e xerais, porque non lles ghustan aos interpretadores e vividores da realidade."<br /><br />E eu inclúome nos que están sendo sacrificados pola norma.<br /><br />OU CABEMOS TODOS, OU SENÓN, MERDA PARA A NORMA, PARA OS SEUS CREADORES E TÓDOLOS SEUS SEGHUIDORES.Ramonnoreply@blogger.com