Despois
de rematada a nosa estadía en Sueiro, parroquia de Arghalo-Noia, vemos de fronte, a aldea de
Mosteiro, da mesma parroquia.
Dise que logho da pereghrinaxe de San Françisco de Asís a Santiagho de Compostela (1214), instalouse unha ermida françisca de proporçións modestas neste lughar de Mosteiro, no ano 1396. De aí os topónimos: Mosteiro, Fonte dos frades, Ponte de San Françisco, Paseo dos frades, ...
Esta casa monacal seghuiría a tradiçión construtiva local, o denominado ghótico françiscano ghalegho.
Esta
aldea, atópase rodeada de brañas por ámbalas marxes, e con terras
de cultivo. Alghunhas delas están en campo, e outras traballadas. Ao
lonxe, divisamos monte.
Imos
aproximándonos ao lughar.
Nas
brañas, non poden faltar os vimbieiros.
Camiño
de carro deica alghunha paraxe.
Tallo de coles,
ou pequena "leira" de coles.
Morea
de pedras traballadas, dunha casa antigha, ou dun cuberto, envolta
polas silvas.
Brañeira,
hortas, leiras de millo, viñas, e monte.
Pequeno
invernadeiro, no medio dunha horta.
Roupa
tendida do teito dun lavadeiro particular.
Por
debaixo dos barrotes de cor verde, pode apreçiarse aghua saíndo dun
cano, a cal deita no lavadeiro.
Reghueiro
entre brañas.
Maçeira,
con maçáns encarnadas. Roseira, con pexeghueiro, ou ameixeira, á
esquerda. Coles, e postes pequenos de pedra.
Cabana
de madeira, con xanela, porta. Posiblemente para xoghos de rapaçes.
Pés
dun hórreo, con tellado, façendo de allar para ghardar leña.
Hórreo
mixto (de pedra, e madeira).
Viña
en espaller.
Remate
frontal do camiño.
Subida
á esquerda,
e baixada pola dereita.
Baixamos,
e ollamos un lavadeiro público.
Cachopos
e toros de leña, cortados.
Acheghámonos
cada ves máis, ao "lavadeiro da Fontiña".
A
pista, continúa, atravesando a brañeira.
Ameneiros,
salghueiros, e outras espeçies, a carón do río.
Escaleiras
para desçender ao lavadeiro.
Camiño
que proseghue noutra direcçión.
Herba fresca na braña.
Vista
desde riba.
Fonte.
Lavadeiro.
Carballo,
invernadeiro, horta e viñas.
Ringhleira
de vimbieiros.
Estes arbustos están en pleno desenvolvemento, preparándose para abater as
viñas, canda a poda.
Outra perspectiva da paraxe, desde distintos ánghulos.
Pista que se adentra entre a arboreda.
Espeçie
de porta, en semicírculo, atando as puntas de dous vimbieiros.
Presunto
camiño de paso a unha paraxe.
Vista doutra aldea.
Vemos de máis perto, esta forma dada aos vimbieiros.
Damos
volta cara o lughar de Mosteiro.
Diferentes
perspectivas das paisaxes anteriores.
O
carballo en todo o seu esplendor.
Arcoliteira.
Subimos
de novo por entre as casas. Un can branco ao asexo do estrano.
Viñas,
e limoeiro.
Casa
de pedra restaurada, con novo andar de ladrillo, enfoscado en
cemento.
Camiño,
con hórreo ao fondo.
Banco
de pedra para sentarse, a carón da porta, e en fronte, portalón de
cuberto.
Hórreo
mixto, con tornaratos circulares e cuadranghulares.
Camiño
á horta, con viña por riba.
Porta
de madeira con buratos, e espaçios paralelos coas táboas para
axudar a airear o froito dentro.
Adentrándonos
no camiño, por debaixo da viña.
Esqueiro
para subir ao hórreo.
Cuberto,
en boa parte, de pedra.
Postes
de pedra.
Camiño,
con saída á aghra.
Aghra.
Leira
de rabiças.
Este
cuberto ten escaleiras exteriores. E na porta, puxéronlle na metade
de baixo, latón para protexelo da humidade. Ghuieiros
de ferro, empotrados na parede.
Postes de pedra, e turros, façendo
esquinais.
Hortas, con frutais, coles e prantas.
Terras
de lavor, e monte.
Máis diversidade de frutos en terreos próximos.
Cuberto, e
os seus arredores.
Pinche
do hórreo, co símbolo fálico.
Baixada,
e ghaliñeiro.
Retomamos
o camiño prinçipal que subía pola aldea, e continuamos deica riba.
Fachada
norleste, do hórreo.
Remata
o cementado, e começa a pedra con terra.
Follas de plantas de melón, e invernadeiro.
Cabalete
para cortar leña, e madeiro para fendela.
Viña,
cun espantallo ao fondo dela.
Frutais
no arredor do camiño.
Melóns
na beira da leira de millo.
Viña
con postes de pedra.
Camiño
de carro, con rodeiras dun tractor.
Empedrado
pola xente, cando estas vías eran usadas a cotío.
Leira
de melóns.
Camposo
con frutais.
Palleiro
de palla de millo.
Curva
de camiño empedrado, con depósito de aghua que surte á aldea, e
fonte sobrante.
Outro
camiño de carro a carón da fonte, e o depósito.
Rincleira de frutais na beira deste camiño.
Tellado do depósito.
O espantallo, cada ves, máis perto.
Continuaçión do noso andar.
O espantallo, cada ves, máis perto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario