Co fin de sacar cartiños para a excursión había que facer de todo, unha das grandes ideas foi entrar no libro guiness de poñer pesos en rengleira.
Naturalmente non foi conseguido, pero os cartiños quedaron ahí.
Este é o recorte do periódico.
viernes, 3 de abril de 2009
OPERACIÓN PESO- Flor Abal
Co fin de sacar cartiños para a excursión había que facer de todo, unha das grandes ideas foi entrar no libro guiness de poñer pesos en rengleira.
Naturalmente non foi conseguido, pero os cartiños quedaron ahí.
Este é o recorte do periódico.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
4 comentarios:
Breve contestasión ás prejuntas plantexadas por Ramón :
- Os cartos do chan respetábanse,¡CLARO QUE SE RESPETABAN!, porque o que non o fasía, resibía unha moi sutil bronca e unha amistosa dose de pauaso polo lombo.
- Creo recordar,cáseque con absoluta certeza, que os metros de recorrido acadados pola ringleira de cartos, foron: 187.532 metros ,con 42 sentímetros.
Tendo en conta que cada moeda de peso ocupaba dous sentímetros de asera, e que cada metro levaba sincuenta moedas de peso, chejamos á sijiente resolusión matemática:
50 moedas metro x 187.532 metros acadados = 9.376.600 pesos.
A esto sumámoslle ajora As 21 moedas de a peso que había nos 42 sentímetros, e danos a sifra de pesos final: 9.376.621 pesos.
¡Sejídesme,verdad!. Finalmente, e pra saber os cartos que consejimos, multiplicamos
9.376.621 x 5 ,(xa que sinco era o valor do antijuo peso), e danos a suculenta suma final de 46.883.105 pesetas das extinjidas.
Esto, e trasladado ó mundo actual, virían sendo 281.773,14 €, que non os caja un corvo.
Chejados a este punto, e a este resultado matemático hábilmente acadado por mín, estoume dando conta de que non me cadran as contas (Valja la redundansia).
Xa que a suma acadada pola proba foi tan elevada,e a excursión de fín de curso non foi nada do outro mundo, chejo á sejinte conclusión:
ALJÉN DE NÓS TIVO QUE COMETER UN DESFALCO E QUEDARSE COS CARTOS DA RECAUDASIÓN. A suerte que ten esta persoa (Ou persoas) e que esto aconteseu hai xa moito tempo e o crime xa prescribeu.
- a Proba realisábase sempre en horario de máxima audiensia, de des a dose da mañán, que era a hora de ir as mulleres á plasa, e na que a calle estaba máis concorrida.
- En canto ao tema de cantas persoas éramos para controlar os cartos,direi que éramos uns nove millóns, trescentos setenta e seis mil, seiscentos vinteun alumnos de Cou.( Casi todos éramos de COU A pero había aljún de COU B tamén).
Nada de poñernos en sitios estratéxicos para controlar,no. Nós directamente estábamos a un alumno vixiando por cada peso posto no chan.
¡Faltaría máis,coño!, non estaban os tempos como para vixiar mal e deixar que nos joderan os cartiños da excursión.
ja,ja,ja,ja...Qué bó. De todas formas,¿Non te equivocarías á hora de vota-las contas?.
Non me equivoquei, non. No blog expliqueino mediante fásiles multiplicasións e sumas, pero antes de publicalo, utilesei a máis complexa técnica dos lojaritmos neperianos e o decresimento exponensial, e CADROUME o mesmo resultado final.
Xa non me acordaba eu de todo esto, aqueles pesos, que maravilla de cartos, quen os pillara hoxe para ir de juerja, menuda nos ibamos correr.
Animos para Mary, que me acabo de enterar do que lle esta pasando, espero que se poña ben lojo.
Publicar un comentario