SE A VIDA É UN REGALO

Non o coñecín case nada, tan só nos dou clase un mes, non sei nen sequera como foi parar a Boiro, supoño que porque lle quedaba cerca de Dodro, que era onde tiña a súa xente.

Aquel ano de COU noi 86 apareceu pola porta e nos deixou atónitos, espigado, alto, extremadamente delgado, devorado pola enfermidade que meses despois o apartaría dos seus; No seu lugar veu Ánxeles, unha rapaza moi nova e moi pequeneira coa que tiven algún intercambio de opinión un tanto subido de tono, pero non nos olvidamos de él.

Unha mañá nos avisaron, ....morrera, e non tivemos clase, fomos en varios buses ó seu enterramento, como quen vai a unha excursión, adolescentes sen sentido, sen preocupacións, sen capacidade de meditación, e rematou o día, ...e a vida segueu.

Un bó día lendo o libro O Xene da Chuvia, de X.R. Losada, souben que Ricardo tamén o coñeceu, e volvín a lembrarme de el, no atopei a súa Gramática do Silencio, pero sí lle botei un ollo Á Morte Presentida, agorera, nihilista,agonizante, ferinte coma unha vella canción de Hank Williams, resignada co fado que lle era gardado, que se fixo realidade naquel lonxano ano.

Agora hai un colexio no seu nome, un certame literario, e moitos rapaces de 17 anos, que sen saber quen era, non rematan de olvidalo.

IN MEMORIAM EUSEBIO LORENZO BALEIRÓN

Profesor de Literatura Galega no IES Praia de Barraña no ano 85.

Para rematar disfrutemos de esta canción gañadora de eurovisión 83- Se a vida é un regalo.