TARDE DE TOROS

Nunca me gustaron os toros, en realidade nunca me gustou ningún tipo de maltrato, sexa animal , ós seres humanos ou ó medio ambiente ( en realidade eu prefiro ambiente completo), cando na casa dos meus avós se facía a matanza, eu sufría tremendamente cos chillidos do porco, ou cando miña avoa enterraba vivos ás crías de gato, eu iba detrás a desenterralos.

Non entendo como se pagan miles de euros por ver ese show, cando o meu avó o facía gratis e con máis mala ostia.

Me poño de mala uva condo vexo deporte e os aficionados van vestidos de toreros ou sevillanas, fan que moita xente redunde no tópico e pense que aquí todo é siesta, toros, paella e castañuelas.

Tampouco me gusta a xente que fomenta este tópico, cando o Madrid gaña algo, me enfada moito que Raúl (el 7 de España), ,saia coa bandeira a facer pases, verónicas, largas cambiás e outras chorradas máis. (Tamén me enfada que o Madrid gañe sen máis, pero o dos pases de toreo levoo fatal, xa que entre os afeccionados a este clube hai moita xente antitaurina e cabal).

A bandeira co toro de Osborne me parece unha vil tontería, eu non teño nada en común con esa xente, a diversidade de Iberia, fai que entre os distintos povos, teñamos máis en común con uns que con outros, pero os toros, o fino e a castañuela non son o meu.

"Se o toreo é arte, o canibalismo é gastronomía", polo tanto as suertes, o coso, os claríns, os cambios de tercios, os "Ozú, qué arte, maestro", non son prato para mín.Por eso cando morre un torero, aínda que me da un montón de pena, me parece que é un accidente laboral máis, non se montan esos cristos polos mariñeiros, mineiros ou albaneis que morren tódolos días.

O goberno central, prohibiu a corrida do galo, a cabuxa do campanario, a solta de parrulos nos portos, a matanza tradicional do porco, pero non prohibiu os toros,naturalmente, estamos a falar de un montón de millóns que hai en xogo, ademáis da iconoloxía nacional, que se fomenta dende a meseta e o sur do país, "que é unha tradición, (coma as mentadas, ou a loita de gladiadores na antiga Roma), etc, etc".

Aquel día foi distinto, aparte da traxedia en sí, non me gustou o morbo que a televisión lle puxo a todo este asunto, (actualmente fan o mesmo), tratar a todo o círculo do finado coma se fosen heroes nacionais, o torero coa tonadillera,retransmitir a agonía en directo, etc; Pero o día que Avispado reivindicou que Él tamén tiña dereito a vivir, este país foi un funeral.

Máis adiante caeu outro do cartel maldito, o circo foi o mesmo, aínda que a fama non era igual, a seguridade na "festa" pasou a ser asunto nacional, pero segueu existindo.

Un bó día, cando eu estaba en 3º de BUP, o finado manifestouse, peso eso xa o contei.

"Cuanto más cerca estás, más emoción,

cuanta más sangre cae más ovación,
hoy el público pide diversión"
Mecano 1985 .