OS PAOS
DA LUZ
Hai unha
chea de cousas que non acabo de entender de todo, ou máis ben non
entendo nada. Pero das que menos, as que teñen que ver coa enerxía.
Non da enerxía vital, senón da enerxía pola que cobran. A razón
de por qué a enerxía eléctrica, que hoxe en día é un servizo
público tanto ou máis necesario ca outros, é un negocio privado.
Un negociazo, ou un negocísimo, que se fai con recursos aínda máis
que públicos, como a auga ou o aire. A produción eléctrica foi
sempre un asunto de Estado tal que se impuxeron as instalacións onde
e como se quixo antes, hai pouco e mesmo agora (en Navia de Suarna
levan medio século entre se quedan baixo da auga ou non). Dos
eólicos xa nin falamos.
Quero
dicir que non vexo moita diferenza entre subministrar enerxía a unha
sociedade ou equipala con vías de comunicación e transporte. Pero
no primeiro dos casos, o único pito que lle queda tocar ó Estado é
facer que fai e aparentar que se pon duro e soamente permite que
suban as tarifas dúas veces o incremento do IPC. Parece ser que xa
se implantou a competencia no sector, pero para min que a única
conquista social real neste ámbito foi a obriga de que se detallara
o recibo da luz e deixaran de facer como eses restaurantes de
confianza (da que ti tés neles) nos que che cantan o que hai, e logo
contan e cobran a ollo.
Foi case unha revolución. Como o descanso
semanal ou a xornada de oito horas, vamos. Non é raro que houbera
resistencia. Así coñecemos estraños conceptos como que nos alugan
o contador, un aparato que necesitan as compañías para saber canta
electricidade che dan. Por min, non mo poñan, alá eles. (Oia, que é
pouco máis que un euro, dirán, pero xa firmaba eu que me deran un
euro por cada un de vostedes que le esta columna).
Agora,
compañías esas que van amañar o futuro da humanidade a base de ter
máis beneficios cada exercicio conseguiron do Goberno que nos
defende arrearnos unha suba de agárrate. Pero con medidas sociais.
Eu en canto escoito o das medidas sociais agacho a cabeza e boto man
a carteira. En primeiro lugar porque subxectivamente non son
obxectivo de medidas sociais nin obxectivamente me consideran suxeito
axudable. Pero en segundo lugar porque cando anuncian medidas sociais
é para contraprogramar outro tipo de medidas que non lle chaman así,
pero que son antisociais. Antisocial é subir a luz, pero non é
social facerlle unha rebaixiña a quen precisa menos de X potencia.
Porque lla fan a un rico que viva só e non a unha familia numerosa,
porque non se precisa a mesma potencia nun clima frío que nun
cálido, e sobre todo porque non é que as eléctricas deixen de
cobrar esa cantidade: é que llela imos pagar todos. Para variar.
E AS
ELÉCTRICAS ABRAZARON Ó PRESIDENTE
A
foto é a do presidente de Iberdrola abrazando ó presidente dos
galegos. Anulado o concurso eólico, as electricas xa poden estar
contentas, pois do reparto anterior non saían moi beneficiadas.
Agora supoño que xa non hai problema, a adxudicación do vento
encabezarana Endesa, Iberdrola, Fenosa e demáis xente, porque era
unha vergoña que os principales beneficiados non foran eles.
Anularon tamén aquelo de que parte dos beneficios se tiveran que
invertir en proxectos industriais en Galicia, normal... porque en que
cabeza cabe que os galegos teñamos que sacar algún beneficio do
negocio das eléctricas. O de sempre, o presidente galego que defende
os intereses dos de sempre, das empresas de fora que sacan beneficio
da nosa terra. Así todo moito mellor, como Dios manda.
AGORA
TÓCALLE O TURNO Á FUSIÓN DAS CAIXAS DE AFORROS
Os
galegos somos como somos, e igual que Fenosa pertenece ós da capital
do estado, agora andan a dicir por aí que Caja Madrid quérese
quedar con Caixa Galicia. As eléctricas secan os nosos embalses e
énchenos cando lles interesa sen pagar nada a cambio, do vento
beneficiaranse as empresas foráneas e os asteleiros diríxense dende
Madrid. O único que nos podía quedar, que eran as caixas, queren
que tampouco sexa noso. Como os rumores veñen da capital do estado
non hai problema, que a Señora Esperanza empece a xestionar os nosos
aforros é algo favorable, beneficioso e perfecto para a economía
galega. Menos mál que non é a caixa catalana porque daquela si que
poñerían os poderes fácticos o berro no ceo, ¡ QUE LOS CATALANES
SE QUIEREN QUEDAR CON NUESTROS AHOROS!, pero tranquilos, que como é
dende Madrid no hai ningún problema.
Ya está pagado, un millón de euros para La voz de Galicia
Se
publicaron en el DOGA las ayudas que la Xunta de Galicia ofrece a los
medios gallegos. En primer lugar se encuentra la Voz de Galicia con
996.000 €, en el penúltimo Xornal de Galicia con 1739 €. Sí,
entre ellos hay casi tres cifras de diferencia y uno de los baremos
para dotar a las subenciones es la defensa y difusión del gallego, o
sea, quien más lo defiende menos cobra, quedando relegado al
ostracismo. Ya está pagada la campaña electoral, La voz cobra de
las arcas públicas la indispensable ayuda al resultado electoral.
Otro más para la lista, después de la eléctricas con el concurso
eólico y las constructoras con el levantamiento de la prohibición
de los 500 metros en la costa. Los gallegos querían trasparencia,
buenas formas de gobierno y responsabilidad... pues ahí las tienen.
Pero en el fondo cada uno tiene lo que se merece...
6 comentarios:
Hoxe estaba cunha amiga na misa vendo uns rapaces facendo a comunión. Cando saíamos dime que me prepare que esa tarde as oito era a miña boda. ah¡ pensei bueno pois hai que ir a buscala roupa. Ti tranquila, que xa cha levan á casa.
Logo de pasar toda a tarde dando voltas, e sin saber onde andaba miña nai, decidin que era a hora de peitearme, pois xa eran as sete e media. Pero ¿ónde estaba a roupa?
Por fin a miña amiga troixoma, e empezei polas medias, que una vez postas rompían por todolos lados. E o traxe consistía nunha falda tipo mariana, una blusa anchísima e unha chaqueta tres tallas mais grande ca min. A miña amiga e mais eu quedamos en que así non podía casar, así que decidimos ir ós columpios, pero ¡tate¡ non poidemos cruzar porqué viña unha procesión. O final decidimos ir cada unha para a sua casa non sin dificultade xa que as rúas estaban cheas de coches que non nos deixaban pasar.
Nunca me gustaron os paus da luz, como viñera un aire por Triñans, estes parecíanse mover e ala quedabamos sen luz e sen tele.
Hoxe estaba cunha amiga na misa vendo uns rapaces facendo a comunión. Cando saíamos dime que me prepare que esa tarde as oito era a miña boda. ah¡ pensei bueno pois hai que ir a buscala roupa. Ti tranquila, que xa cha levan á casa.
Logo de pasar toda a tarde dando voltas, e sin saber onde andaba miña nai, decidin que era a hora de peitearme, pois xa eran as sete e media. Pero ¿ónde estaba a roupa?
Por fin a miña amiga troixoma, e empezei polas medias, que una vez postas rompían por todolos lados. E o traxe consistía nunha falda tipo mariana, una blusa anchísima e unha chaqueta tres tallas mais grande ca min. A miña amiga e mais eu quedamos en que así non podía casar, así que decidimos ir ós columpios, pero ¡tate¡ non poidemos cruzar porqué viña unha procesión. O final decidimos ir cada unha para a sua casa non sin dificultade xa que as rúas estaban cheas de coches que non nos deixaban pasar.
Nunca me gustaron os paus da luz, como viñera un aire por Triñans, estes parecíanse mover e ala quedabamos sen luz e sen tele.
"link de un anónimo": refireste a un que di amascasaboiro? Eu non o quixen abrir por se traía virus.Pareceme ben que o descalifiques por introducirse desta maneira. Hai un camiño máis leal: propoñerllo ó admisnistrador.
A mín non me gusta que se utilice a miña dirección sen o meu consentemento.
Un saúdo.
Eu tamén resibín un anónimo e me parese que é da misma direcsión, "amascasaBoiro". Vouno comprobar e xa vos direi aljo.
Acabo de mira-lo correo sospeitoso. O que me chejou a mín non é exactamente da direcsión "AmascasaBoiro". O meu pon "Ama.en.cachas.e.Coiro". Cómo son moi botado para diante abrino, e dinme conta do carácter amenasante que tiña: Díxome que me iba a atar, e a darme latijasos.
Postdata: É só unha broma, xa sei que o tema é serio.POR FAVOR, que ninguén se me enfade.
REPETIMOS A ESE ANÓNIMO QUE SE IDENTIFIQUE POIS SENÓN IMOS ATOPALO ENTRE TODOS/AS, POR QUE ALGÚNS QUE CHE SABEMOS DE INFORMÁTICA PODEMOS CHEGAR A SÚA IP CO CAL TERÍAMOS O TELEFONO DESDE O CAL SE CONECTA, ASÍ QUE XA SABES QUERIDO ANÓNIMO/A DATE A COÑECER O NÓS MESMOS CHE ATOPAREMOS.
Publicar un comentario