sábado, 4 de octubre de 2008

E VIN SIN ELA-Manolo Dieste






LEMBRO QUE TIVEMOS DUAS EXCURSIÓNS NO ANO PRECEDENTE Á UNIVERSIDADE. UNHA FOI A CABEZA DE MANZANEDA E OUTRA A TORREMOLINOS.
A DO PICO FOI EN FEBREIRO. SAIMOS MOI DE MAÑÁN, VIÑA XENTE QUE NON ERA DO INSTITUTO. RECORDO QUE PARAMOS NUN LUGAR
- TEDES MEDIA HORA
Á MEDIA HORA
-¿QUEN FALTA?
- FALTA UN.
CANDO XA ESTABAMOS PREOCUPADOS, AHÍ CHEGA O QUE FALTA. VIÑASE DE AFEITAR, ERA DE FORA DO INSTITUTO, PERO VECIÑO MEU.


ALÍ FOI CANDO ALGÚN DE NOS ESQUIAMOS POR PRIMEIRA VEZ, SI SE PODE CHAMAR ESQUÍAR, CASE TODOS BICABAMOS A NEVE MAIS QUE NOS SOSTIÑAMOS DE PÉ.


A OUTRA EXCURSION FOI A COSTA MEDITERRÁNEA NA SEMANA SANTA. FOI UN POUCO DISTINTA Á PRIMEIRA.

LEMBRO QUE ERA UN EXCURSIÓN ONDE VISITAMOS GRANADA; A FILLA DO DIRECTOR QUEDOUSE DORMIDA E SAIMOS UNHA HORA TARDE. PORQUE NON HABÍA XEITO DE DESPERTALA, CASE TEMOS QUE VOTAR A PORTA ABAIXO.


ESTIVEMOS EN CÓRDOBA. MÁLAGA, ¡QUE VIÑOS, QUE PESCAITO!,( O QUE O PROBOU) NA ALHAMBRA EN GRANADA.


AS DISCOTECAS ERAN MOI DISTINTAS ÁS NOSAS TIÑAN PISTAS QUE SE LEVANTABAN. MOTOS ANTIGUAS DENTRO,E INCLUSO ROUBABAN COUSAS. EU FUN CUNHA CAZADORA DE ANTE QUE ME REGALARA MIÑA NAI POR REYES E VIN SIN ELA.

MENTRAS TANTO NÓS BAILABAMOS MÚSICA COMO ESTA....
NA NEW PIPERS, CLARO ESTÁ.......





5 comentarios:

Anónimo dijo...

Pero como olvidar aquela excursión a Torremolinos, se ainda teño na miña cabeza o cheiro dos bocadillos de salchichón con aquel pan silueta e da cocacola. Parece que foi onte cando chegamos a aquel apartahotel El griego se chamaba.Alí en grupos de catro e cinco nos metemos en apartamentos. Hay que ver como o pasamos, naquelas excursións a Granada, a Córdoba con aquel calor sofocante ás tres da tarde, a Sevilla , menuda melopea collemos, pero para melopea a de Málaga que fomos no bus e mazamonos a manzanillas, e rematamos comendo hamburguesas nun cuchitril. Ainda recordo a Encarna a de Cou que viña agarrando doestómago porqué alí quería sair todo para fora. Recordo as covas de Nerja e dunha paella horrible que nos deron a comer dispois.
Bueno e aquela discoteca con non sei cantas pistas que ibamos bailando de unha a outra cas copas na man. Chegamos moi formaliños, pero sair ai que ver como saiamos.
Volvemos todos moi morenos ainda que solo fomos dous dias a plaia,e para rematar ainda viñemos por Madrid e vimos o Vicente Calderon, ou foi o Bernabeu.
Unha excursión que nunca olvidarei.

Anónimo dijo...

Hai unha versión de esta canción en español que en vez de Enola Gay di Manolo es Gay

Anónimo dijo...

el cantate es parecido a Indurain

Anónimo dijo...

francamente non entendo como deixades pasar as estupideces que incluso poden ofender e censurades comentarios que simplemente queren colaborar.....gustaríame saber cal é o voso criterio de censura...

Administrador dijo...

Nos comentarios a esta entrada cremos que non se lle está faltando a ninguén.
En canto ao das estupideces iso depende dos criterios de cada persoa á hora de valorar os comentarios.