ENERXÍA COMO SERVIÇO, NON COMO PODER, por Ramón Laíño

Cantos anos con tendido eléctrico sobre paus de madeira, cantos anos con transformadores que lles saltaba o automático cada dous por tres deixándonos sen lus, cantos anos con menor potençia eléctrica da que nos correspondía e que nola cobraban como se a tiveramos, tanto tempo ás escuras sen causas normais e aparentes para esas situaçións, nin tormentas, nin temporais, ..., cantos anos con lus de velas, …

Tanta miseria entre a xente que por non moverse e façer piña entre eles consentían calar perpetuando esta inxustiça, preferindo comprar aparatos para recuperar a potençia eléctrica que lles correspondía por factura. Pero como non había máis potençia que sacar da que nos suministraba a empresa eléctrica, uns polos outros, e a visibilidade cheghaba a ser menor, en troques o consumo de velas ía a máis.

Ata que meu pai de acordo con miña nai, vendo a pasividade, despreocupaçión e falta de loita dos veçiños con esta realidade, deçidiron reclamar pola súa conta xunto con outro veçiño que lle apremiaba tamén esta situaçión, coa fin de reclamar un serviço que paghaban e non tiñan.

Tendo feitas varias viaxes á Coruña coa súa presençia física e reclamaçións por escrito en Industria, vían o pouco, ou nincún caso que se lles façía ás súas petiçións. Eran, sabedores da condiçión humana e consçientes da súa propia falta de formaçión e medios para reclamar o que lles perteneçía por dereito. Por eso, propúxose buscar alghunha persoa de peso e con preparaçión que os acompañase e axudase a defender a súa xusta causa diante da burocraçia, prepotençia e falla de atençión desta macroempresa conoçida a finais dos anos oitenta como Fenosa.

Tivo que despraçarse en varias ocasións no seu propio veículo a Industria, na Coruña, correndo do seu peto todo tipo de ghastos e dietas, sen axuda do veçindario. Todo isto sen contar os días empreghados en buscar o ben de todos.

Aquí na Coruña, en Industria, valeu de moito a persoa que os acompañaba para poderen afrontar e façer valer os seus dereitos diante da parafernalia burocrática, deshumaniçada, prepotente e clasista desta empresa eléctrica.

A filosofía dos seus propietarios sempre foi explotar á poboaçión por un serviço inexistente, así como a conduta por parte dos seus directivos e carghos relevantes que a ghrandes rasghos destacaron por estar de costas á xente, créndose acredores dun plus de pleitesía, sen ter en conta as tarifas que lles cobraban á poboaçión que careçía dun serviço real.

As palabras pronunçiadas nos despachos correspondentes de Industria pola persoa que os acompañau, foron efectivas para a boa marcha da reclamaçión, e pareçe que xurdeu efecto.

É esperpéntico que por mor do açento foráneo que posuía a persoa que acompañaba a meu pai é ao veçiño, xunto coa mostra de oratoria, así como posiblemente a súa neçesaria identificaçión persoal, fora atendido. Todo esto, sumado á explicaçión-preghunta de: "se nos tempos que corrían, poderían deixar de usar velas, extensibles eléctricos, acçesorios e demáis utensilios prácticos."

Conclúese que foi lamentable ver como os responsables deste departamento de Industria e os seus empreghados, se puxeron mans á obra. Fixéronlle saber que xa enviaran por correo a orde a Fenosa, en Santiagho, coa fin de renovar toda a instalaçión eléctrica no lughar.

Persoados meu pai e os acompañantes, en Fenosa, Santiagho de Compostela, comunicóuselles polo empreghado que os atendeu diante dunha torre de papeis que non cheghara nincún escrito. E de novo, as palabras do acompañante, transmitíndolle que na Coruña estaban seghuros de que xa tiña que ter entrado esa petiçión aquí, polo que abertamente díxolle ao funçionario que estaban sendo enghañados. Así que de novo a oratoria e a apariençia do acompañante influeu no reçeptor ou ofiçinista, porque este actuou con dilixençia mirando no rexistro de entrada, e alí estaba xa o escrito.

O seghuinte paso foi saber cando começarían as obras de renovaçión do tendido eléctrico, cambiando os postes de madeira polos de formighón, así como novos transformadores e a potençia correcta que lles correspondía, a cal era moito menor ca que estaba paghando.

Moi axiña, xa os avisarían.

A partir daquí, e ó pouco tempo, os traballadores de Fenosa personáronse na aldea, contactando con meu pai para ver de cambiar tódolos postes de madeira polos de formighón. Como tamén, novos transformadores e obter a potençia que lle correspondía despois de varias décadas de burla e explotaçión por parte desta empresa.

Por se esto non fora pouco, houbo impedimentos e reticençias dalghún-a veçiño- pola reestructuraçión e colocaçión dos novos postes nas estrema das leiras. E visto que os encarghados de Fenosa víanse incapaçes de convençelos, falaron con meu pai para que lidiase, e convençese ao veçindario da neçesidade de deixalos colocar se é que non querían seghuir na mesma situaçión.

Despois de moitos esforços, e cambios nos sitios marcados, púdose levar a cabo o planificado.

Ao fin, todos servidos, tanto quen se mollou coma os que non, e por riba sempre había alghún caradura que deçía que: "quen se moveu foi porque quixo xa que tamén cobraba por eso." ¡Serán retorçidos, e ruíns.!

Prefiren non colaborar no seu día, con tal de torpedear a quen se move, desbaratando e anulando o seu esforço para logho aproveitarse da loita de quen reclama os serviços.

Moi enconados, e viles hai que ser para non entender, e non querer ver que todo con boa vontade, e harmonía, é máis fáçil e levadeiro para todos.

Outro tanto pasou na loita dos da nosa casa en ser os primeiros en abrir liña telefónica desde Boiro ata o interior desta aldea e parroquia. Historia que queda para máis adiante, debido á xa exçesiva extensión deste relato sobre a lus.

POSTDATA:

DEÇIR QUE A VERDADEIRA CULPABILIDADE RESIDE EN PRIMEIRO LUGHAR NO ESTADO DESDE O SÉCULO PASADO POR MANTER ESTAS SITUAÇIÓNS TERÇEIROMUNDISTAS ATA O DÍA DE HOXE, SEGHUIDO DOS CONÇELLOS, COMO ADMINISTRAÇIÓN TRADIÇIONAL E LONXEVA, CONTINUANDO COA IMPLICAÇIÓN DA ADMINISTRAÇIÓN AUTONÓMICA CREADA A MEDIADOS DOS ANOS OITENTA..

COMENTAR QUE É PENOSA A IGNORANÇIA E INCONSÇENÇIA DA XENTE NA ACTITUDE DE DESUNIÓN Á HORA DE RECLAMAR UNS MELLORES SERVIÇOS, CUXA CAUSA PODERÍA SER A POUCA FORMAÇIÓN DA XENTE, A DESVERTEBRAÇIÓN DA SÚA ECONOMÍA E DO SEU TERRITORIO, ASÍ COMO A FALTA DE VISIÓN DO PROBLEMA REAL QUE SUFREN E LLES AFECTA.

REMATAR EXPLICANDO QUE CANDO A CALQUERA ADMINISTRAÇIÓN LLE INTERESA LEVAR A CABO UN DETERMINADO PROXECTO POR DESTRUCTIVO E INHUMANO QUE SEXA, TODO LLE É POSIBLE A PESARES DO DESPREÇIABLE E CRIMINAL DA SÚA OBRA. PORQUE NON HAI MÁIS QUE VER POBOS INUNDADOS POR PRESAS E EMBALSES, ENTRE OUTRAS DESFEITAS, SEN MIRAR AS SÚAS CONSECUENÇIAS.

POR ISO TODAS ESTAS PENURIAS E ABANDONOS RELATIVOS Á LUS É AO TELÉFONO, FORON OCASIONADAS E PERPETUADAS POLA DESIDIA E FALLA DE VONTADE POLÍTICA. 

 

PROBLEMA INXUSTIFICABLE E IMPERDONABLE CANDO SE ESTÁ NA TERRA DA AGHUA QUE EXPORTA ENERXÍA ELÉCTRICA Ó RESTO DO ESTADO E A OUTROS PAÍSES SEN OBTER NINCÚN BENEFIÇIO A CAMBIO.

 

AH!, O QUE SI TEMOS SON POBOS INUNDADOS BAIXO AS AGHUAS, ESO SÍ E AGHORA MUÍÑOS EÓLICOS NOS MONTES CON BENEFIÇIOS PARA FÓRA. TAMÉN, COMO A LUS E O TELÉFONO, MOITAS COUSAS MÁIS.

SENDO XERADORES E EXPORTADORES DE MATERIA PRIMA E ENERXÍA, ¿CONTINUAREMOS A MALA FADA DE NON OBTER NINCUNHA CONTRAPRESTAÇIÓN A CAMBIO DO SEU APROVEITAMENTO?, OU PARA MÁIS VERGHOÑA, ¿PERVIVIRÁN SERVIÇOS DEFIÇITARIOS NESTA TERRA E INCLUSO CASOS DE LUGHARES CARENTES DE SERVIÇO NESTAS ALTURAS.