¿DEIXAR A MENTE EN BRANCO?, por Dr. Félix Torán

Como xa comentei en anteriores artigos así como no libro "A Resposta do Universo ", a práctica da meditación é moi recomendable, incluso para quen non desexa emprender un camiño espiritual. Os beneficios son moitos.

E cando se trata de aplicar positivamente a Lei da Atracción (LDA), os beneficios son igualmente moitos. Os nosos pensamentos crean o noso destino, e por tanto un bo control da nosa mente deriva nun bo control do noso destino. Así mesmo, para percibir as respostas do universo, é necesario aprender a vivir no presente, e aí a meditación ten moitísimo que aportarnos.

A miúdo, cando se comenta o tema da meditación, moitas persoas din “meditar é relaxarse e pór a mente en branco, e a min esto fáiseme moi complicado”.

Esa afirmacion require de varias aclaracións.

En primeiro lugar, céntrome na segunda parte da frase: “fáiseme difícil”. Como sempre digo, todo é complicado se se mira a través do cristal negativo, e se non facemos nada, non avanzamos, e nada cambia a mellor.

Noutras palabras, sen gran difcultade podemos atopar infinidade de bos argumentos para demostrar e crer firmemente que calquera cousa é difícil. E como é difícl, xa temos a excusa para non facelo. E ao non facelo, non progresamos.

Pero a fin de contas, eses argumentos atopámolos nós. Cunha actitude mental positva (AMP), poderemos encontrar argumentos positivos en lugar de negativos, e entón xa non veremos o asunto difícil senón como un reto que merece a pena tomar, e por tanto actuaremos.

E a lei de causa e efecto dinos que toda acción deriva nun resultado. E por suposto, ese resultado fará que as cousas cambien (e no caso de aprender a meditar, sen dúbida cambiarán deica mellor).

En resume, como sempre, a decision é nosa, e da nosa decisión AGORA depende o noso futuro. Non o dubide! Vale a pena aprender a meditar!

Unha vez decididos a aprender a meditar, hai que comprender que meditar require práctica e sobre todo regularidade. Se so meditamos de vez en cando, cando nos acordamos, é difícil que consigamos aprender a meditar. É como se un avión toma velocidade para despegar, pero se debe abortar o despegue.

O avión frea e párase. E antes de intentar despegar de novo, é necesario dedicar tempo para volver outra veza o comezo da pista, e logo volver tomar velocidade desde cero.

Se meditamos regularmente, mantemos as turbinas a tope, non deixamos de tomar carreiriña, e ao final despegamos. Se meditamos varios dias con regularidade, pero logo nos esquecemos, e so o volvemos facer de vez en cando, é como se nos paráramos na metade da pista. A seguinte ves estaremos outra ves ao principio da pista tomando velocidade desde cero, e non teremos despegado.

Finalmente, dicir que non é correcto abordar a meditación como “deixar a mente en branco”. Para empezar, garantízolles se explicamos así a meditación, unha grande porcentaxe de persoas non poderán evitar pensar na cor branca, e ao facelo xa están pensando!!

Sería máis correcto dicir que se trata de baleirar a mente de pensamento. Esto ten máis sentido, pero segue tendo unha limitación. Estamos todo o tempo falando de obxectivos! De intencións!

Se temos un obxectivo ao meditar (ter a mente en branco, baleirar a mente, ou o que sexa), o que imos facer inevitablemente é pensar. E aínda cando consigamos estar uns milisegundos en estado meditativo, a mente entrará de novo en funcionamento, preguntándose constantemente: "Logrei xa o obxectivo de non pensar?” E ao facer esto, xa estamos pensando.

Para abordar correctamente a meditación, debemos velo desde o polo oposto. Non se trata de baleirar a mente de pensamentos para alcanzar o estado meditativo. Do que se trata é de alcanzar o estado meditativo, e como consecuencia, a mente baleirarase de pensamentos. É moi distinto.

Volvendo á frase inicial, meditar tampouco é relaxarse. Se buscamos relaxarnos, non imos lograr meditar. Sen embargo, cando meditamos, estamos completamente relaxados.

Non debemos buscar ningún obxectivo concreto, porque non hai obxectivos na meditación, salvo quizais a meditación mesma, pero o curioso desto é que nunca imos poder avaliar se dito obxectivo foi logrado, porque mentres meditamos non pensamos.

O que se debe buscar non é pensar, senón experimentar. E tras moita práctica e regularidade, manterémonos en estado meditativo, experimentando o presente, máis e máis tempo.

E cando cheguemos a ese estado, sen dúbida ningunha, a súa mente estará baleira de pensamentos, porque non se pode pensar mentres se experimenta o presente. En cambio, cando intentamos fixar un obxectivo, temos que pensar para saber que o logramos.

Aí é cando comprenderá que non hai ningún obxectivo na meditación! Meditar é experimentar, non pensar. Meditar non é baleirar a mente. Pero cando medite, a súa mente baleirarase.

Esta é unha forma de logralo (anque a miña recomendación é documentarse na multitude de libros e recursos en liña que existen sobre meditación en Internet, unha boa forma é acudir a Google e buscar pola palabra “meditación”).

Dedique todos os días 15 minutos, nunha ou dúas sesións ao día. Simplemente relaxe progresivamente o seu corpo de toda tensión, e concentre a súa atención na súa respiración, sen intentar controlala. Se aparecen pensamentos, volva o antes posible a súa respiración. Esto é todo. Non hai obxectivo.

Non intente avaliar se hoxe meditou ben ou mal. Non intente avaliar se fixo mellor que onte. Non ten sentido. O fixese como fixese, está progresando e ten razóns par asentirse feliz por iso.

Se é moi regular, practica a diario, e demostra paciencia e perseverancia, cada vez meditará máis tempo, e incluso eses períodos de meditación extenderanse máis alá dos momentos nos que practica, e será capaz de experimentar conciencia do momento presente durante o día a día.

É aí, no momento presente, onde percibirá a resposta do universo.

Unha aperta!