As empresas privadas debería reflexionar sobre o tipo de cursos que necesitan os seus profesionais. Ademais de saber as súas inquietudes.
Bueno, o caso e que teño que facer de forma unilateral por parte da empresa un curso, dentro do programa que eles chaman “consolídate”. A tarea final deste curso di algo como:
Bueno, o caso e que teño que facer de forma unilateral por parte da empresa un curso, dentro do programa que eles chaman “consolídate”. A tarea final deste curso di algo como:
Xan comezou a traballar con 23 anos e dende aquela ata agora aforra para comprar un piso. Abriu unha conta vivenda pero os pisos alcanzaron precios tan prohibitivos que despois de 4 anos decidiu recuperar o seu diñiero e traspasalo a un fondo de pensions.
Fai dous anos podría dala entrada para un adosado pero estaba nas aforas e decidiu esperar a ter máis aforros para poder acceder a un piso máis céntrico.
Agora xa non se pode permitir nin o adosado nas aforas. Seguirá vivindo de alquiler........
Está claro que Juan non podía prever o aumento desorbitado dos precios que se produxo na actualidade, pero:
1. ¿Crees que Juan podría tomar outra decisión máis adecuada?
2. ¿Por qué fracasou a súa primeira intención de compra?
3. Conocendo os datos, ¿crees que podría adoptar outra decisión?
4. ¿Que crees que fallou neste caso durante a toma de decisions de Juan?
5. ¿Cómo podría manifestar unha conducta/actitud proactiva?
Vendo a situación planteome varias dudas, que como non é ético responder nas tareas do curso, contoas aquí. Aparte de que me ven a mente unha entrada anterior de, “Somos convencionais”, tamén me pregunto:
Canto cobraba Juan? Xa era o xefe da empresa, non? Non saía da casa para poder aforrar? Vivía de alquiler e tiña para a entrada dun adosado?
Con 25 anos podía dar a entrada dun adosado nas aforas? En que cidade vivía? Cando empezou a traballar xa fixo un conta vivenda… porque xa quería vivir no centro (eso si é ter as cousas claras, chico).
Apasanionante curso e apasionante caso práctico.
Fai dous anos podría dala entrada para un adosado pero estaba nas aforas e decidiu esperar a ter máis aforros para poder acceder a un piso máis céntrico.
Agora xa non se pode permitir nin o adosado nas aforas. Seguirá vivindo de alquiler........
Está claro que Juan non podía prever o aumento desorbitado dos precios que se produxo na actualidade, pero:
1. ¿Crees que Juan podría tomar outra decisión máis adecuada?
2. ¿Por qué fracasou a súa primeira intención de compra?
3. Conocendo os datos, ¿crees que podría adoptar outra decisión?
4. ¿Que crees que fallou neste caso durante a toma de decisions de Juan?
5. ¿Cómo podría manifestar unha conducta/actitud proactiva?
Vendo a situación planteome varias dudas, que como non é ético responder nas tareas do curso, contoas aquí. Aparte de que me ven a mente unha entrada anterior de, “Somos convencionais”, tamén me pregunto:
Canto cobraba Juan? Xa era o xefe da empresa, non? Non saía da casa para poder aforrar? Vivía de alquiler e tiña para a entrada dun adosado?
Con 25 anos podía dar a entrada dun adosado nas aforas? En que cidade vivía? Cando empezou a traballar xa fixo un conta vivenda… porque xa quería vivir no centro (eso si é ter as cousas claras, chico).
Apasanionante curso e apasionante caso práctico.
1 comentario:
Seguro que Xoán era o fillo do xefe e tiña as ideas moi claras pois quería conseguir as cousas por si mesmo e non que llas derán feitas, e unha cousa esta clara, era moi testán.
Ou sería que seu pai quería que comezará dende abaixo e se buscase a vida el soiño para que soupera o valor dos cartos?
Bueno xa vedes é outra posibilidade, non?
Saúdos a todos os que andan por aí.
Publicar un comentario