Esta é a foto da cea do 25º Aniversario, esa que saíu na Voz de Galicia, non ten moi boa calidade pero é o que hai. Gracias a Pili por mandala.
Así que deleitádevos e tratade de atoparvos no grupo, a verdade é que xa somos corentóns, eu non porque aínda teño vintetrés, jajaja.
24 comentarios:
Os trintañeiros de onte son os cuarentons de hoxe, o sea que estamos de maravilla. O tempo puido cambiarnos algo fisicamente pero ainda que seguro que todos os que alí estivemos vivimos mil cousas, o que está claro que seguimos sendo como eramos. Houbo momentos na cea que parecía que non pasara o tempo, os que eran alegres e faladores seguían igual, os que eran calados, pois calados seguian, os de mirada retorcida igual que antes.
O único que o mellor cambiou foi que xente que nos coñecemos de vista, ó mellor nunca nos atrevemos a falarnos ou saludarnos pois votamonos a falar. Coma cando non te saudaches nunca con alguen que coñeces, que non tes relación con él, pero o día que te encontras en Santiago no médico falas como se foras amigos de toda a vida.
En definitiva, dispois de todo este rollo, que estamos moi ben, nos conservamos moi ben, e espero que sigamos asi moitos anos.
Moi boa reflexión, gustoume moito, querido anónimo das 10:35 sigue comentando e porque non escribe algo para poñer na páxina principal, aínda que este comentario merece estar na páxina principal debaixo de esa foto.
¿Que me dis?
Saúdos a todos, e bo día.
Xa teño escrito, pero estes días se non che importa prefiro estar de anónimo.
Por certo, olvideime de decir que o de cuarentón está igual de pasado que o de solteirón. Non sí?
Un saúdo
Jracias, eu estou farto de que me chamen solteiron, pois se non quero casar, pois non caso. Molestame cando mo di miña nai, pero e peor cando un dos meus colejas me di, pero ainda non te casastes?.
Justoume moito ver a foto, vese mellor ca no preodíco, e creo que se pode comprobar que ai justisia divina, os que antes eran moi juapos ajora son mais normales,
os que antes eran mais chamemoslle feiños ahora sonche mais jopiños.
Jesús
Esa Bea, esa Carmiña, ese Saborido, pero non están no millor?
Estoy de acuerdo con el primer anónimo. Siempre creí que la gente cambia con los años, pero me he dado cuenta de que podemos cambiar los complementos, pero el siempre llevamos el mismo vestido.
Lo mejor que me llevé de la fiesta, fue ver que la gente que antes era alegre, habladora y dispuesta seguían igual, a pesar de saber que no han tenido una vida fácil.
Yo pronto voy a cumplir cuarenta pero la verdad es que estos dos meses me he sentido como cuando tenía dieciseis. He tenido que ir con mis hijas a ver High School Musical y esa sensación me ha ayudado mucho a aguantar la película.
Eu tamén tiven que ir, qué peñazo¡ pero tes razón entendin un pouco mellor a aquelas adolescentes que chillaban cando salía o artista, que non sei como se chama. Eh¡ tamén tiven que chapar Camp Rock.
Adicado a un compañeiro que sae na foto, "o jato que non sube á tella, non é jato é ovella". Ála!
o máis elegante, sen dúbida algunha e o pater marcelino,aínda que despois,en algunhas fotos xa se vía moi perxudicado
josé angel,penso que tí non subes á tella,por tanto serás ovella
a vida non é facil e ás veces métenos unhas zancadillas moi grandes que hai que saber saltar, ou polo menos intentalo con toda-las nosas forzas.non dubido, e véndoche polo instituto cando vas para a túa clase de cuarto de e.s.o.,que o estás intentando facer con toda-las túas forzas,que agora mesmo xa non eran moitas, pero seique cando saias pola porta dese maldito quirófano,vas seguir intentandoo e que coa axuda de deus o vas a conseguir.¡moita forza e moita sorte,lauriña!
Mira por donde non era José Angel, pero estivo moi ben. Neste caso, a ovella estache un pouco trasquilada.
Para o último anónimo, non dubido que a persoa a que te refires, celebrará coma nos o seu 25 aniversario totalmente reposta.Animo, que queda moito por facer.
¿Tiene algo que ver con el pelo o es metafórico?, estoy en ascuas
Pois levamola clara, como a pista sexa a falta de pelo...
¿Y de qué color tiene los ojos el gato?... tengo que ir al dentista, haber si por la noche me entero de este misterio.
Ja,ja,ja, pero de donde saiu ese refran oh, ainda me estou rindo ahora,non será inventado? anda, danos a solución e así comprenderemolo mellor.
A esa persoa que está coa saúde en horas baixas, doulle todo o meu apoio, que non se veña abaixo, que todo é superable, digoo por propia experiencia.
Saúdos e ánimo.
xa quixera eu volver a sacar unha foto así dentro de 25 anos.vouno a intentar.
Na fila de abaixo,o primeiro pola dereita é clavadiño ó actor Elijah Wood. Si non me creedes, mirade Sin City ou Everything is Illuminated (gran película ésta,por certo).
Cajondiola,¡un mes e medio para conseguir facer as paces ca muller!, e hoxe vai e dime:
- Pero tí,o día da cea,¿Pódese saber a dónde fostes?...
¡PORQUE O QUE É NA FOTO,TI NON SALES!
Outra ves para a caseta do can,en fin... Perra vida.
SAUDOS A TODOS
Non che sabía eu que unha foto trouxese tantos problemas, se cho sei Pedro non a poño, jajajaja.
Saudiños a tod@s.
Deberias ampliala foto antes de comparar a Sabo con Elijah Wood, nada que ver, para mais información mira as fotos da cea. Naturalmente sin demerito para ningun dos dous.Chao
Pedro, non serás ti a ovella? ou ó mellor ti es jato e por eso non sales? estás na tella?
PARA LAURA:
Nunca che dei clase pero penso que sempre nos levamos ben e incluso con cariño (ou non?). Hoxe pola mañán (cando ía "berrarche" por non estar na clase)vinche tan serena que me saíu a pel de galiña cando che dei dous bicos para desexarche sorte e tratar de transmitirche toda a enerxía que estaba na miña man.
Por se nos teus momentos de recuperación, entras a ler este blog, que saibas que estás no pensamento de moitos (seguramente de todos) de nós. Un bico. Manuela.
Publicar un comentario