CRONICAS DO CAMIÑO - 23.OS SEÑORES DO CASTELO - EPISODIO XXIII - O RECUNCHO DAS MALAS BESTAS - LUIS FERREIRÓS.

CAPITULO XXIII- O RECUNCHO DAS MALAS BESTAS

E sen dar un mínimo de importancia esixible ante unha situación que ,cando menos, resultaba un pouco inusual, continuamos camiño pasando o vello cruceiro e chegamos a un punto de estreitez do mesmo que eu ,personalmente , agradecía, porque a pesar da súa lixeira costa arriba o xa de por sí angosto camiño, chegaba a un punto de estreitura que facía dificil o paso dun carro se o ghiador non gozaba dunha precisa destreza que fixera esquivar de forma correcta o muro da finca de Outeiro que invadía parte da vía, que aparecía cuberta por unha altísima parra verdescente para facer daqueles escasos dez metros un remanso no medio do traxecto do camiñante, facendo que o mesmo eleve a súa mirada e goze da visión das follas para de repente desviar a súa mirada á man dereita e contemplar a vella casa da Tenencia.

Observando con detalle o portón da señorial residenza, caín na contade que apenas uns escasos metros máis adiante atópabase outro treito ingrato, un punto crítico no camiño debido unha vez máis á esaxerada presenza de cans, nunha pequena calexa á man dereita según encaras hacia o lugar do Cano estaba a casa dos Carrasquillos, unha casiña pequena onde vivían pais , nais , irmáns, avós e primos que frecuentemente facían visita con miles e miles de cans de tódas as tallas que facían vida no camiño.

Alí estaba a señora Ventura, unha mulleriña con gafas marca Duralex que vendía castañas na entrada do cine de Outeiro ,ou cine de abaixo según para quen fales,e acomo adoitaba pasar naqueles tempos, os nenos facían vida na rúa que ademáis comenzaba a súa decadencia debido á apertura de novas vías mási cómodas para os novos medios de transporte.eles non tiñan medo de xogar cos cans,eran deles, pero para os que eramos de fora, aquello era un reto dificil de superar, posto que os bichos en cuestión saín ó encontro do camiñante envidando e intimidando cos seus ladridos.

Polo xeral sempre había algún adulto da familia que decía con voz segura :

–“Pasa meniño, que non fan nada”, (como din todos os donos dos cans), pero eu sempre preguntaba “¿E si fan?”, de feito sei de seguro que algunha vez morderan e Sofía, a nai ,acabou sacrificando ó animal para, deste modo, poder protexer a súa prole.

Polo tanto o medo era testemuña das miñas moitas idas e vidas ó longo do tempo polo camiño vello, atravesar aquela liña Maginot era tarefa complicada para min,….adoitaba parapetarme detrás das miñas primas ou os meus irmáns maiores cando iamos á casa da Ponte, a miña finalidade non era outra que tentar pasar sen seres visto por aquelas bestas infernais que facían daquel tramo o seu territorio, e aínda por riba, naquel intre co cheiro a vaca morta que levabamos pegado ó corpo seríamos de seguro obxecto da súa canina curiosidade, que por outra parte lembremos que matou ó gato, pero non ó can.

Pero era unha garantía de protección facer o camiño na compaña de Fran, un rapaz cheo de contrastes posto que medrou entre o arrecendo a flores, tinta de imprenta e talladas de porco alá polo seu Vimieiro, feito que en moitas ocasión era trasladado ó seu carácter,fiel refrexo dos tres extraños elementos,…..- reservado, delicado e ás veces doce coma as flores, pero constante coma a tinta e curtido coma a carne crúa , e cando as cousas tornaban serias, actuaba en consecuencia.

Exercendo o seu rol de líder da Irmandade, coma a súa condición de membro maior do grupo mandaba, e en débeda moral por non teres resolto o asunto do asedio canino no lavadoiro de Mosquete, colleu a vaca polos cornos e deu un paso adiante , facendo deste xeito de buque insignia do grupo e encabezando e comitiva co fin de espantar ós animais que no medio do camiño agardaban a nosa chegada.

Víñanme á cabeza esceas do mesmo Fran con animais, un palleirán que sempre estaba a importunar cos seus aseidos e arrecendos, acabou cos seus ósos no medio das corres ó lado da casa de Juan de Roque,… a tremenda patada na colloada fixo que o bicho procedera, a partires daquel día, a cambiar de dirección cada vez que divisaba a súa, daquela non tan fornida, silueta.

Outra vez cedendo o paso a un canciño pequeño que evitaba atoparse con nós cheiño de medo, e sobre todo as súas clases maxistrais falandonos dos animais, distinguido un cuco dun gavilán, ou un cernícalo dun milano pola forma do seu vó, alá no monte de Vimierio , na Selva ou na Cachada, cando aínda era un monte con pinos cheos de niños de rapacóns

Encabezados por el, encaramos o lugar onde poidemos contar da orde de doce a quince cans rebulindo, ladrando, pero sen dar importancia á nosa presenza, pelexando entre eles e montando un salientable escándalo na batalla campal canina que alí montaron, os cada vez máis altos berros dos bichos fixeron que por un momento detiveramos o noso ata entón firme e decidido paso.

Colleu unha pedra na man dereita e unha corre na esquerda a adiantouse co fin de encarar a ameaza da desenfreada xauría, pero de repente caeu na conta, ó igual que todos nós, do que alí estaba a acaecer.

Crónicas do Camiño "A Vaca E O Carriso"

Crónicas do Camiño "Noite de Defuntos"

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio I

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio II

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio III

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio IV

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio V

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio VI

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio VII

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio VIII

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio IX

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio X

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XI

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XII

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XIII

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XIV

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XV

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XVI

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XVII

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XVIII

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XIX

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XX

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XXI

Crónicas do Camiño "Os Señores do Castelo" Episodio XXII